🌨️ Nie Boska Komedia Plan Wydarzeń

Zygmunt Krasiński – Nie-boska komedia – Streszczenie Dramat Zygmunta Krasińskiego Nie-boska komedia został napisany w 1833 r. Tytuł dramatu wyraźnie nawiązuje do utworu Dantego Boska komedia, ale nie przedstawia wędrówki bohatera przez piekło, czyściec i niebo, lecz piekło tego świata, obóz rewolucjonistów. Utwór dzieli się na dwie części: dramat rodzinny (akt I i II) oraz dramat społeczny (akt III i IV). Obie części są spojone ze sobą postacią głównego bohatera, którym jest hrabia Henryk. W części I rodzinnej dramatu, hrabia Henryk początkowo występuje jako Pan Młody, a następnie Mąż. Poznajemy go jako poetę – geniusza, marzącego o wielkiej sławie. Żeni się z dziewczyną dobrą i skromną, z którą, jak mu się wcześniej wydawało chce spędzić całe życie. Uważał, że odnalazł tę, o której marzył. Żona Maria urodziła mu syna, jednak nieuświadomione pragnienia odbierają mu spokój. Ich uosobieniem jest zły Duch, który ma postać pięknej Dziewicy. Jest ona ucieleśnieniem wszystkiego o czym marzył. Nawiedza go we śnie. Gdy po przebudzeniu się widzi ok siebie żonę, przeklina dzień, kiedy ją poślubił. Miał nadzieję, że będzie ona jego natchnieniem poetyckim, a teraz obarcza ją za źródło nudy w uporządkowanym życiu rodzinnym. Zapomina o synu, nie jest obecny na jego chrzcie. Porzuca rzeczywisty świat, podąża wciąż za Dziewicą. Jego działania podlegają wpływom sił boskich i szatańskich. Piękna Dziewica – poezja okazuje się tylko złudną marą, a jej bezgraniczne uwielbienie jest źródłem nieszczęść romantycznego kochanka. Zamierzał rzucić się w przepaść, lecz powstrzymał go Anioł Stróż, nakazał mu wrócić do domu i kochać syna. Wróciwszy do domu dowiaduje się, że doprowadzona przez niego do szaleństwa żona, została odwieziona do szpitala dla obłąkanych, wkrótce umiera. Przed śmiercią zdążyła poinformować męża, że prosiła Boga, aby ich syn został też poetą. Dopiero jej strata uświadomiła mu, że była jego jedyną miłością. Przechodzi metamorfozę, zrozumiał, że poezja której się tak poświęcał i głosił jej chwałę, zgubiła go. Staje się przykładnym ojcem dla Orcia. Chłopiec różni się od innych dzieci, jest często zamyślony, rozmarzony, zabawy z rówieśnikami nie przynoszą mu radości. Widuje we śnie i na jawie zmarłą matkę, słyszy jak mówi do niego. Ojciec jest zaniepokojony zachowaniem syna, przeczuwając w nim poetycką duszę. Mając czternaście lat, Orcio ślepnie. Część druga utworu tak zwany dramat społeczny to obraz rewolucji powszechnej. Na czele obozu arystokratów stoi hrabia Henryk. Głównym przeciwnikiem Hrabiego jest Pankracy, przywódca rewolucjonistów. Reprezentuje on interesy robotników, rzemieślników i chłopów. Do tego obozu należą Przechrzty, czyli Żydzi, którzy z judaizmu przeszli na wiarę chrześcijańską. Zamiana wiary to jedynie podstęp, aby zbliżyć się do chrześcijan rewolucjonistów. Gdy ci wymordują arystokratów, wówczas Przechrzty wymordują rewolucjonistów i same sięgną po władzę. Pankracy prosi hrabiego Henryka o spotkanie, zamierza przekonać do do swoich idei i odwieść od angażowania się w walkę. Niestety, jego najbardziej zaufany powiernik Leonard jest przeciwny jakimkolwiek układom z arystokracją, posądza Pankracego o zdradę. Wzywa przywódcę do natychmiastowego wydania rozkazu zaatakowania okopów Św. Trójcy, gdzie znajdują się wrogowie. Hrabia Henryk przebrany w czarny płaszcz wędruje przez obóz rewolucjonistów. Widzi tłum ludzi wynędzniałych, w łachmanach, żądnych krwi arystokratów. Rewolucjoniści cieszą się, że nadchodzi kres starego porządku. Przekonani są o swoim zwycięstwie. Do walki pcha ich głód, nędza i krzywda doznana przez panów. Obraz obozu rewolucjonistów napawa grozą. Widać mordy, żądzę zemsty i rozpustę. Podczas spotkania Pankracego z hrabią Henrykiem, wywiązuje się między nimi dyskusja ideowa, w której wypowiadają swoje racje. Przywódca rewolucjonistów zarzuca arystokratom całkowitą degenerację, brak honoru. Wierzy on w zwycięstwo i przyszłość opartą na demokracji. Uważa, że Henryk jako poeta, powinien dołączyć do rewolucji. Hrabia odpiera zarzuty przeciwnika przypominając, że szlachta broniła zawsze wiary i tradycji. Nie mogą dojść do porozumienia, każdy z nich zostaje przy swoim stanowisku. Rozchodzą się. Ostateczne spotkanie nastąpi w okopach Świętej Trójcy. Dolina wokół zamku została przyrównana do doliny, w której odbędzie się Sąd Ostateczny. Hrabia Henryk przyjmuje z rąk arcybiskupa dowództwo nad zamkiem, obiecuje karać zdrajców śmiercią. Zastraszeni i wątpiący hrabiowie i baronowie proponują Henrykowi układy z rewolucjonistami, on jednak nie pozwala. Ślubował bronić honoru i starych wartości aż do końca. Po dwóch miesiącach oblężenia obrońcom zamku brakuje żywności i amunicji. Po zdobyciu okopów, Pankracy wydaje wyrok śmierci na wszystkich arystokratów. Henryk załamany zwycięstwem rewolucjonistów i śmiercią syna popełnia samobójstwo. Pankracy też ponosi klęskę – poraża go śmiertelnie blask Chrystusa.

Przygody Odyseusza PLAN WYDARZEŃ : 1. Klęska Troi. 2. Na trackim wybrzeżu. 3. W kraju Lotofagów. 4. W ciemnej grocie cyklopa Polifema. 5. Spotkanie z bogiem wiatrów Eolem. 6. Wizyta na wyspie Lajsrtygonów. 6. Gościna w zamku Kirke. 7. W mrocznej krainie Kimeryjczyków. 8. Powrót do Kirke. 9. Zgubny śpiew

KOMPOZYCJA UTWORU - NIE BOSKA KOMEDIA - ZYGMUNT KRASIŃSKI admin, pt., 02/11/2011 - 07:04 „Nie-boska komedia” składa się z czterech części, z czego dwie pierwsze tworzą budowę klamrową, czyli tzw. dramat rodzinny, zaś dwie kolejne – tzw. dramat światowy (lub też społeczny – walka ludzkości na wzór wielkiej, a przede wszystkim niezwykle krwawej rewolucji francuskiej). Każda z czterech części rozpoczyna się od pewnego epickiego wstępu (pisanego prozą), którego celem jest w pewnym stopniu wprowadzić czytelnika w omawiany w dalszej kolejności problem. Dramat rodzinny jest jednocześnie poprzednikiem dramatu społecznego, ponieważ wyjaśnia, w jaki sposób człowiek, który przyczynił się do cierpienia najbliższych mu w życiu osób, musi zostać zmotywowany, aby swoją „wyjątkowość” i ponadprzeciętność przelać na jakiś cel wyższego rzędu, a także po to, by chociaż częściowo odkupić swoje winy. Kompozycja „Nie-boskiej komedii” jest kompozycją otwartą (typowy zabieg dla dramatów romantycznych), ponieważ fakt, iż ginie Henryk, ginie także Pankracy, nie przesądza o wiadomym losie reszty bohaterów utworu – pojawiający się bowiem na końcu Chrystus musi się przecież „rozprawić” także z innymi ludźmi, a w jaki sposób się to odbywa – to już w dziele Krasińskiego zostaje niedopowiedziane. Opracowanie: Marta Akuszewska Bibliografia: Zygmunt Krasiński "Nie Boska Komedia", oprc. J. Kleiner, wyd. 7, Wrocław 1962) Tags: Kompozycja Nie Boska Komedia Opracowanie Zygmunt Krasiński Chmura Tagów: Najnowsze odcinki wideokursu angielskiego na Youtube

Start. Zygmunt Krasiński"Nie-Boska komedia" Start. SketchesPresentation. Wydarzenia. Tytuł utworu. Geneza. Z wizytą w Opinogórze. Zygmunt Krasiński - poeta - wieszcz pełen kontrowersji.

Ślub Henryka i Marii Odejście w noc poślubną za widmem Dziewicy Rozpacz Marii, prośba do Boga, by obdarzył jej syna talentem poetyckim Przekonanie Henryka, że Dziewica jest tylko zjawą Odesłanie Henryka do domu przez Anioła Stróża Szaleństwo Marii Pierwsze oznaki niezwykłości Orcia: rozmowy ze zmarłą matką Napotkanie diabła, myśl o przewodzeniu arystokracji Postępująca utrata wzroku Orcia i oznaki szaleństwa Zwiedzanie obozu rewolucjonistów Rozmowa z Leonardem Przybycie Pankracego do domu Henryka, próba pogodzenia się Zgromadzenie w Okopach Św. Trójcy Mianowanie Henryka dowodzącym obroną twierdzy Propozycja kapitulacji Zejście z Orciem do lochów, potępieńcze słowa duchów pomordowanych Śmierć Orcia Samotność Henryka na polu walki, samobójstwo Zdobycie twierdzy przez rewolucjonistów Skazanie na śmierć arystokratów Odnalezienie szabli Henryka Planowanie nowej rzeczywistości przez Pankracego i Leonarda Wizja Chrystusa Apokaliptycznego Śmierć Pankracego

Czego się boję mego Jasieńka. Ach, to on! lica twoje, oczki twoje! Twoja biała sukienka! I sam ty biały jak chusta, Zimny, jakie zimne dłonie! Tutaj połóż, tu na łonie, Przyciśnij mnie, do ust usta! Ach, jak tam zimno musi być w grobie! Umarłeś! tak, dwa lata!

W utworze występuje koncepcja historiozoficzna, która nosi nazwę prowidencjalizmu. Została ona zaczerpnięta z filozofii Hegla. Głosi ona, że w świecie istnieją dwie siły, które istniały kiedyś równolegle, jednak doszło do rewolucji, która sprawiła, że jedna z sił zaczęła dominować. Rewolucje wynikają ze starcia tych dwóch sił, a bez nich świat nie mógłby się rozwijać, ponieważ rewolucja burzy stary porządek i tworzy nowy. Jednak w „Nie-boskiej komedii” ludzie działają odrzucając Boga, dlatego ich działania nie będą mogły stworzyć nowego porządku. Nie można budować świata w oparciu o zło, dlatego Bóg pod koniec utworu ingeruje w wydarzenia. Tak naprawdę losy świata zostały zaplanowane przez Boga, więc człowiek nie ma na nie większego wpływu.

Nie-Boska komedia - plan wydarzeń; Nie-Boska komedia - streszczenie; Hrabia Henryk - charakterystyka; Postawa człowieka w sytuacji wyboru. Omów zagadnienie na podstawie Nie-Boskiej komedii Zygmunta Krasińskiego. W swojej odpowiedzi uwzględnij również wybrany kontekst.

Informacje wstępne Zygmunt Krasiński przez wiele lat uważany był przez historyków literatury za trzeciego (obok Adama Mickiewicza i Juliusza Słowackiego) wieszcza narodowego. Wybitny poeta już od czternastego roku życia systematycznie parał się literaturą. Debiutował powieścią historyczną „Grób rodziny Reichstalów” mając zaledwie 16 lat. Coraz większą popularnością cieszy bogata twórczość epistolograficzna Krasińskiego – zachowało się ponad trzy i pół tysiąca listów adresowanych do ponad 150 osób. Są one niezwykłym źródłem wiadomości na temat poety, obyczajowości, życia literackiego, społeczno-politycznego i towarzyskiego czasów współczesnych Krasińskiemu. Największym dziełem Krasińskiego jest niewątpliwie „Nie-Boska komedia”. Oto, jak Krasiński pisał o dramacie tuż po jego stworzeniu:„Mam dramat dotyczący się wielu rzeczy wieku naszego – walka w nim dwóch pryncypiów: arystokracji i demokracji; tytuł „Mąż” [pierwotny tytuł „Nie-Boskiej komedii”]. Rzecz sądzę dobrze napisana. Jest to obrona tego, na co się targa wielu hołyszów: religii i chwały przeszłości. Bezimiennie powinno być wydrukowane, nikt nie powinien domyślić się autora”.Zygmunt Krasiński - biografia DZIECIŃSTWO Zygmunt Krasiński urodził się w 1812 roku w Paryżu. Jego matką była Maria Radziwiłłówna, a ojcem Wincenty Krasiński – oficer wojsk napoleońskich, a po upadku Napoleona, członek rosyjskiej Rady Państwa, zastępca namiestnika Królestwa Polskiego. Prowadził także znany w Warszawie salon literacki, odwiedzany przez młodych romantyków, Edwarda Odyńca, Kazimierza Brodzińskiego, Seweryna Goszczyńskiego (prawdopodobnie salon ten był pierwowzorem salonu przedstawionego przez Adama Mickiewicza w III części „Dziadów”). Krasiński spędził dzieciństwo w rodowej siedzibie w Opinogórze (obecnie znajduje się tam Muzeum Romantyzmu). Kształcony był starannie. Matka zmarła, gdy miał 10 lat, od tamtej pory wychowaniem jedynaka zajął się ojciec. EDUKACJA Autor „Nie-Boskiej komedii” był nad wiek dojrzały umysłowo, zdał do najwyższej klasy liceum kierowanego przez Samuela Bogumiła Lindego, po roku, nie mając skończonych 16 lat, był już studentem prawa na Uniwersytecie Warszawskim. Studiował tam na życzenie ojca w latach 1827 – 1829. Studia przerwał z powodu niemiłego dla niego incydentu: w marcu 1829 roku odbywał się głośny pogrzeb senatora Piotra Bielińskiego, który przerodził się w patriotyczną manifestację. Uczestniczyli w nim wszyscy studenci Uniwersytetu Warszawskiego z wyjątkiem Zygmunta, któremu ojciec zakazał udziału w pogrzebie. Napiętnowany następnego dnia przez kolegów Zygmunt Krasiński opuścił Warszawę w poczuciu hańby. Studia kontynuował w Genewie. Po roku, gdy właśnie zwiedzał Rzym, dowiedział się o wybuchu zbrojnego powstania na ziemiach polskich (powstania listopadowego). Prosił ojca o pozwolenie na wzięcie udziału w powstaniu. Takiego jednak nie uzyskał. Po tych wydarzeniach ojciec przestał być dla młodego poety autorytetem niewzruszonym, jakim był do tej pory. PODRÓŻE PO EUROPIE W rok po upadku powstania listopadowego Wincenty Krasiński zabrał syna do Petersburga, by przedstawić go Mikołajowi I i zapewnić mu karierę dyplomatyczną. Wtedy Zygmunt po raz pierwszy przeciwstawił się ojcu. Zasłaniając się chorobą oczu poprosił cara o zezwolenie na wyjazd do Europy Zachodniej. Od tamtej pory stał się emigrantem, od czasu do czasu odwiedzającym kraj. Wiele Podróżował: do Rzymu, Neapolu, Florencji, Genewy, Wenecji. Osobiście znał Adama Mickiewicza, Juliusza Słowackiego, Cypriana Kamila Norwida. Jego serdecznym przyjacielem był Henry Reeve – angielski publicysta. Życie Krasińskiego obfitowało w skandale towarzyskie. Miał romans z Joanną Bobrową, który zakończył się dopiero interwencją ojca. Również na jego polecenie poślubił nie kochaną przez poetę Ewę Branicką. Właściwą towarzyszką życia byłą Delfina Potocka, adresatka jego licznych listów. Większość życia spędził za granicą: w Szwajcarii, we Włoszech i we Francji. Zmarł w 1859 roku w Paryżu. Został pochowany w Opinogórze koło Ciechanowa. TWÓRCZOŚĆ Krasiński swoje pierwsze utwory pisał w wieku lat czternastu. Debiutował w 1828 roku powieścią „Grób rodziny Reichstalów”. Występował pod pseudonimem Spirydion Prawdzicki. W 1830 roku wydano trzytomową powieść historyczną „Władysław Herman i jego dwór”. Najbardziej znane dzieła Krasińskiego to „Nie-Boska komedia”(1835), „Irydion”(1836), „Przedświt”(1843), „Psalmy przyszłości”(1845), powieść historyczna „Agaj-Han”(1833). Za największe dzieło, obok „Nie-Boskiej Komedii”, uznaje się listy Krasińskiego. Skatalogowano ponad trzy i pół tysiąca listów adresowanych do ponad 150 osób. Największą wartość literacką mają listy adresowane do ojca, Delfiny Potockiej, przyjaciela Henryka Reeve, Konstantego Gaszyńskiego, Augusta Cieszkowskiego i Juliusza Słowackiego. Epistolograficzna (listowna) spuścizna poety jest niezwykłym źródłem wiadomości na temat poety, obyczajowości, życia literackiego, społeczno-politycznego i towarzyskiego czasów współczesnych serwisu:Nie-Boska komedia - streszczenie Nie-Boska komedia - opracowanie Tytuł Nie-Boska komedia Okoliczności powstania Nie-Boskiej komedii Budowa Nie-Boskiej komedii „Nie-Boska komedia” jako dramat rodzinny (motyw rodziny) Rola poety i poezji w Nie-Boskiej komedii Symbolika „Nie-Boskiej komedii” „Nie-Boska komedia” jako dramat romantyczny i metafizyczny Historia i historiozofia w „Nie-Boskiej komedii” Rewolucja i walka klas w „Nie-Boskiej komedii” Interpretacja zakończenia „Nie-Boskiej komedii” Charakterystyka dwóch obozów w Nie-Boskiej komedii Czas i miejsce akcji „Nie – Boskiej komedii” Interpretacja motta „Nie – Boskiej komedii” Najważniejsze cytaty z „Nie – Boskiej komedii” Motywy literackie w „Nie – Boskiej komedii” Nie-Boska komedia - bohaterowie Bohaterowie Nie-Boskiej komedii Hrabia Henryk i Pankracy jako bohaterowie romantyczni Charakterystyka rewolucjonistów w „Nie – Boskiej komedii” Charakterystyka arystokratów w „Nie – Boskiej komedia” Charakterystyka Pankracego Charakterystyka Hrabiego Henryka . 467 460 487 205 354 401 522 593

nie boska komedia plan wydarzeń